حمید محمدی

سعید محمدی

سعید باجلان

علی فیاض‌بخش

فلورین هلمیچ

جواد نجفی

امیر پاشا

امیرحسن موسوی

امین میرزاپور

سهیل مقدم

کاوه احسانی

ندا برادران

وحیدرضا سلیمانی

شقایق محمدی

هادی محقق

مهران محمدی

علیرضا کامرانیان‌فر

حامده اخوان

مژگان بیگی

علیشاد اعتضادی

هومن امینی

محمد فرخ‌نژاد

امیر صالحی

مزدک پاکزاد

امیر بهدانی

ثنا خالصی

کمال ریاضی

مسعود طباطبایی

جواد فراهانی

کیوان محیط‌مافی

احمد نقوی

علی علوی

حامد پورحاجی هریس

امیر حیدری

صادق محسن‌نیا

نیما اشرف‌زاده

فرهاد مرتضوی‌نژاد

حامد غضنفری

شرکت&zwnj;های فعال در حوزه اقتصاد دیجیتال چند سالی است که پیشگام در ارائه گزارش عمومی از عملکرد سالانه خود شده&zwnj;اند. به اشتراک گذاشتن اطلاعات و گام برداشتن در جهت شفافیت، مسئولیت کسب&zwnj;وکارهایی است که پشتوانه آنها اعتماد مردم است. این آمارها و داده&zwnj;ها تنها گزارش عملکرد یک کسب&zwnj;وکار نیست، بلکه آینه&zwnj;ای از اقتصاد دیجیتال در ایران است. 

بر اساس گزارش دیجی&zwnj;کالا در سال 1400 سهم خرده&zwnj;فروشی آنلاین از کل بازار خرده&zwnj;فروشی در ایران (تجارت الکترونیک) 4 درصد است. این میزان نه تنها نسبت به کشورهای بزرگ دنیا، که نسبت به کشورهای منطقه نیز بسیار کم است. سهم تجارت الکترونیک در ترکیه که نزدیک&zwnj;ترین شرایط را از نظر جمعیت و اقتصاد با ایران دارد 9 درصد است. یعنی بیش از دو برابر! این عقب&zwnj;ماندگی چه دلایلی دارد؟ 

چند سالی است که واردات لوازم خانگی، پوشاک و لوازم آرایشی و بهداشتی، ممنوع شده است. اگرچه هدف از این ممنوعیت حمایت از کالای تولید داخلی بوده است اما آنچه در عمل اتفاق افتاده این است که تولیدکننده ایرانی نتوانسته نیاز بازار را پاسخ دهد و به&zwnj;دلیل انحصار ایجاد شده بهبود قابل توجهی نیز در تولیدات داخلی صورت نگرفته و همین محصولات در بازار با قیمت بیشتری نسبت به محصول خارجی عرضه می&zwnj;شود. بنابراین کالایی که به&zwnj;صورت قاچاق وارد کشور می&zwnj;شود و در بازار آفلاین در دسترس است از استقبال بیشتری برخوردار است. کالاهایی که امکان عرضه در پلتفرم&zwnj;های بزرگ آنلاین را ندارد، زیرا ماهیت این پلتفرم&zwnj;ها بر مبنای شفافیت است.

&nbsp;تجارت الکترونیک به&zwnj;دلیل شفافیتی که دارد قادر به رقابت با بازار قاچاق نیست و در این میان نه مصرف&zwnj;کننده ایرانی راضی است، نه تولیدکننده داخلی سود می&zwnj;برد، نه تجارت الکترونیک رونق می&zwnj;گیرد و نه حتی از این بازار نفعی نصیب دولت می&zwnj;شود. درحالی&zwnj;که واردات قانونی و عرضه در بازارهای شفاف مثل فروشگاه&zwnj;های آنلاین، به دولت در مدیریت عرضه و تقاضا نیز کمک می&zwnj;کند. بازار قاچاق نفَس تجارت الکترونیک را بریده است و اگر فکری به&zwnj;حال آن نشود، سهم تجارت الکترونیک در ایران رشد قابل توجهی نخواهد داشت.

دلیل دوم سهم کوچک تجارت الکترونیک در ایران، موضوع سرمایه&zwnj;گذاری ناچیز در این حوزه است. تجارت الکترونیک برای مقیاس&zwnj;پذیری نیاز به سرمایه&zwnj;گذاری&zwnj;های قابل توجه دارد. حجم سرمایه&zwnj;گذاری انجام شده در همه حوزه&zwnj;های تجارت الکترونیک در ایران از بدو پیدایش تاکنون کمتر از نیم میلیارد دلار تخمین زده شده است. درحالی&zwnj;که سه استارت&zwnj;آپ گتیر و ترندیول در ترکیه و نون&zwnj;دات&zwnj;کام در امارات متحده، فقط در سال گذشته&zwnj; میلادی در مجموع حدود پنج&zwnj;ونیم میلیارد دلار سرمایه جذب کرده&zwnj;اند. نیم میلیارد دلار در 15 سال، در مقابل 5.5 میلیارد دلار در یک&zwnj;سال! یکی از دلایل عدم سرمایه&zwnj;گذاری در ایران تحریم&zwnj;ها بوده است. 

تجارت الکترونیک صنعتی پیشران است که عدم ارتباط با دنیا موجب کوچک ماندن آن می&zwnj;شود. تحریم&zwnj;ها امکان جذب سرمایه&zwnj;گذاری خارجی را غیرممکن کرده است. از طرف دیگر این حوزه برای سرمایه&zwnj;گذاری داخلی نیز چندان جذاب نیست، چرا که &nbsp;ریسک سرمایه&zwnj;گذاری در بازارهایی مثل مسکن و دلار و حوزه&zwnj;های غیرمولد دیگر بسیار کمتر است و سرمایه داخلی به سمت ریسک سرمایه&zwnj;گذاری پرخطر در توسعه زیرساخت&zwnj;های تجارت الکترونیک نمی&zwnj;آید.

گزارش&zwnj;های سالانه پلتفرم&zwnj;های حوزه اقتصاد دیجیتال داده&zwnj;های ارزشمندی را در اختیار تصمیم&zwnj;گیران قرار می&zwnj;دهند. به&zwnj;عنوان مثال مطالعه رفتار 250 هزار فروشنده و 40 میلیون بازدیدکننده یکتای ماهانه در بزرگ&zwnj;ترین پلتفرم تجارت الکترونیک ایران می&zwnj;تواند به تصمیم&zwnj;گیری داده محور و اتخاذ تصمیم&zwnj;های درست در حوزه&zwnj;های اقتصادی، فناوری و حتی فرهنگی و اجتماعی کمک کند.

سال 1400 پر از چالش بود، چالش&zwnj;هایی که امید استعدادهای درجه یک ایرانی را نشانه گرفته بود! بیش از نیمی از سال گذشته طرحی که صیانت از کاربران فضای مجازی نام گرفته بود آینده&zwnj;ای مبهم را پیش روی ما به تصویر کشید و مهاجرت استعدادهای تحصیل&zwnj;کرده را تسریع کرد. این شرایط در حالی بود که هر روز اخباری از سرمایه&zwnj;گذاری در کشورهای منطقه به گوش می&zwnj;رسید. 

اکوسیستم پیشگام ایران روزی آرزوی توسعه و تسخیر بازار کشورهای منطقه را داشت که با دیوار تحریم و موانع داخلی مواجه شد. اما امروز کسب&zwnj;وکارهای همین کشورها که در این حوزه نو پا هستند به رقبایی جدی برای کسب&zwnj;وکارهای ایرانی تبدیل شده&zwnj;اند و بازارهای منطقه و حتی اروپا را نشانه گرفته&zwnj;اند و به جای امن سرمایه&zwnj;گذاری و جذب نخبگان ایرانی تبدیل شده&zwnj;اند.

حمید محمدی کارآفرین ایرانی و مدیرعامل و هم‌بنیان‌گذار شرکت دیجی‌کالا است.

بر اساس گزارش دیجی‌کالا در سال 1400 سهم خرده‌فروشی آنلاین از کل بازار خرده‌فروشی در ایران (تجارت الکترونیک) 4 درصد است. این میزان نه تنها نسبت به کشورهای بزرگ دنیا، که نسبت به کشورهای منطقه نیز بسیار کم است. سهم تجارت الکترونیک در ترکیه که نزدیک‌ترین شرایط را از نظر جمعیت و اقتصاد با ایران دارد 9 درصد است. یعنی بیش از دو برابر! این عقب‌ماندگی چه دلایلی دارد؟

بازار قاچاق و سرمایه‌گذاری ناچیز، مانع رشد تجارت الکترونیک

سال گذشته از سال&zwnj;های سخت برای اقتصاد ایران بود؛ سالی که با تمام فشارهای اقتصادی کرونا نیز همچنان بر آن سایه انداخته بود. چالش&zwnj;های 1400 برای ما پر از یادگیری بود. از محدودیت&zwnj;های کرونا یاد گرفتیم تا مقیاس&zwnj;پذیر شویم، به سمت روش&zwnj;های خلاقانه برای مقیاس&zwnj;پذیری و استفاده از مدل&zwnj;های کسب&zwnj;وکار جدید برویم و راهکارهای هوشمند و غیرمتمرکز برای افزایش ظرفیت و حضور فراگیرتر در سراسر کشور پیدا کنیم. این رویکرد ما را در توسعه طولی و عرضی دیجی&zwnj;کالا با همکاری شرکای تجاری متعدد یاری رساند. در توسعه عمودی تمرکزمان بر بهبود شاخص&zwnj;های کلیدی مارکت&zwnj;پلیس و مقیاس&zwnj;پذیری و بهینه&zwnj;سازی آن بود. حالا می&zwnj;توانیم به همراهی بیش از 250 هزار فروشنده و 40 میلیون کاربر افتخار کنیم. همچنین با ایجاد کسب&zwnj;وکارهای جدید توانستیم در مسیر تکمیل خدمات زیرساختی در حوزه&lrm;&zwnj;های مختلف تجارت الکترونیک یعنی ایجاد اکوسیستم اقتصاد دیجیتال گام برداریم. دیجی&zwnj;اکسپرس، اسمارتک، دیجی&lrm;پی، پیندو، دیجی&zwnj;نکست، افزایش حضور عرضه&zwnj;کننده&zwnj;های روستایی، رونمایی از دیجی&zwnj;کالا بیزینس، دیجی&zwnj;فای، دیجی&zwnj;کلاد و مگنت همه از پایه&zwnj;های توسعه این اکوسیستم در زنجیره ارزش تجارت الکترونیک هستند.

در سال 1400 با راه&zwnj;اندازی دیجی&zwnj;اکسپرس وارد تجربه&zwnj;ای جدید در حوزه تمرکززدایی شبکه لجستیکی دیجی&zwnj;کالا و استفاده از منابع توزیع شده با همکاری شرکای تجاری لجستیکی شدیم و سپس با شروع به کار دیجی&zwnj;کالا جت و راه&zwnj;اندازی اولین دارک&zwnj;استورها با چالش&zwnj;های مدل تحویل سریع روبه&zwnj;رو شدیم. بهبود تجربه مشتری و فروشنده از خرید و فروش، انگیزه ما برای همه این تصمیم&zwnj;گیری&zwnj;ها بوده است. ما همچنان خود را متعهد می&zwnj;دانیم تا به چالش&zwnj;ها و مشکلات از زاویه دید مخاطب نگاه کنیم. می&zwnj;دانیم که امکان به صفر رساندن مشکلات وجود ندارد اما باور داریم که با تلاش دائمی و ارائه راهکارهای جدید می&zwnj;توان آنها را به حداقل رساند.

ما همچنان خود را متعهد می‌دانیم تا به چالش‌ها و مشکلات از زاویه دید مخاطب نگاه کنیم. می‌دانیم که امکان به صفر رساندن مشکلات وجود ندارد اما باور داریم که با تلاش دائمی و ارائه راهکارهای جدید می‌توان آنها را به حداقل رساند.

به توسعه و ساخت اکوسیستم تجارت الکترونیک ادامه می‌دهیم

درباره گروه دیجی‌کالا

بلاگ راهبران

بلاگ راهبران

بلاگ راهبران

بلاگ راهبران

بلاگ راهبران

بلاگ راهبران

درباره گروه دیجی‌کالا